Bezoek aan plattelandsscholen Al-Hoceima

Dag 8: Al – Hoceima



Voor vandaag stond het bezoeken van stagescholen op de planning met tussendoor een picknick en een wandeling over een soek op het platteland.
Helaas gaat er een soort griepvirusje door onze groep en is onze Marokkaanse begeleider het ergst getroffen. Hij is erg ziek en bleef vandaag in bed liggen. Verder geen zorgen, de meeste hebben er geen last van.
Vanwege de zieken is het programma iets veranderd. We bezoeken ’s ochtends even kort de plattelandsscholen, gaan daarna naar de plattelandsmarkt (soek) en hebben vanmiddag tijd om nog even de stad in te lopen of naar het strandje in Al-Hoceima te gaan.

Onderweg naar de plattelandsschool hadden we een mooi uitzicht op een van de kleine Spaanse eilandjes, vlak voor de kust. Spanje heeft nog een aantal rotsblokken voor de kust van Marokko in bezit. Meestal mogen de Spanjaarden niet op het vaste land van Marokko komen en de Marokkanen niet op de Spaanse eilandjes. Een deel van Marokko is een kolonie geweest van Spanje, daarom zie je soms ook nog een Spaans kapelletje staan tussen de Moskeeën.
Op deze foto is het Spaanse eilandje in de verte te zien.

De eerste plattelandsschool lag aan een grote, doorgaande weg en er stonden nog best veel huizen omheen. Toen we door de poort kwamen stonden er ongeveer 50 kinderen in een rij te klappen voor ons. Het voelde alsof we heel belangrijk waren en tegelijk een beetje ongemakkelijk, want zo bijzonder zijn we toch niet?
Deze school had ongeveer tien klaslokalen en een schooltuintje. In de zesde klas (groep 8) zaten 34 kinderen van 9 tot 15 jaar. De leraar vertelde dat de meiden vooral goed kunnen leren en dat zij de beste studentes zijn. Omdat hun ouders weinig geld hebben is er niet altijd de mogelijkheid om verder te studeren. De leerkracht probeert om de ouders over te halen door een beetje geld te geven voor studieboeken.

Rond elf uur gingen we naar een plattelandsmarkt. Omdat de markt maar één keer in de week is slaan de mensen heel veel in. Groenten, fruit, vlees, boeken, cd’s, huishoudelijke apparaten. De mensen verkopen hier de spullen van zich zelf (dus groente van eigen bodem enz.) Het lijkt soms wel een rommelmarkt. Er zijn speciale wijkjes op de markt. Een wijk voor groenten en fruit; hier werden vooral sinasappels, aardappels, uien en verse munt en koriander verkocht. Dan was er nog een wijk met vis waar uiteraard een echte vislucht hing. Maar ook de vleeswijk, waar halve koeien, geiten en schapen hingen met hun afgehakte hoofden. Dit zag er ook niet echt smakelijk uit. Het meest bijzondere is nog wel dat het vlees niet gekoeld is. Al het vlees hangt in de schaduw, maar daar is het ook nog 20 graden Celsius.
Er is ook nog een wijkje met specerijen, waar de kruiden in grote zakken staan of in gigantische schalen. De kruiden worden dan met een schep eruit geschept.
Inmiddels genoten we ook lekker van het zonnetje, dat nu goed zijn best deed om ons bruin te maken. De studenten uit Marokko begeleiden ons over de markt en zo was er wat tijd om gezellig te kletsen.

Op bovenstaande foto zie je in het midden het teken van de Amazigh (Berbers). Het is een mannetje en betekent dan ook 'vrije mannen'. Het laatste bezoek was ook aan een plattelandsschool. Deze school telde 344 leerlingen en bestond uit homogene groepen. In de dependances van deze school zijn er combinatie groepen. De kinderen van deze school wonen tot 5 kilometer in de buurt en gaan lopend naar school (door het berglandschap).

We hebben kort een bezoek gebracht aan één klas en hebben wat cadeautjes achtergelaten. Dit was een arme school en de cadeautjes waren meer dan welkom. Dat het een arme school was kon je zien aan de kantine, deze was verwoest tijdens een aardbeving in 2004. Het lokaal was echter nog niet gerestaureerd. In de middag zouden vier leerkrachten lesgeven op de school. Drie hiervan hadden een kapotte auto en kwamen later.

's Middags is het grootste deel van de groep wezen eten in een visrestaurant in de haven. De rest van de groep heeft patat in het hotel gegeten. Al – Hoceima ligt aan de Middellandse zee en er wordt hier relatief veel gevist. Aan het eind van de middag zagen we ook de vissersboten uitvaren.

Groetjes van Mariska en Manon