Na een heerlijke nacht in het luxe hotel, ging de wekker om half acht. De gordijnen geopend te hebben, met uitzicht op het prachtige strand en een heerlijke zonnetje, begonnen we fris en fruitig, aan onze dag. Al hoewel die vannacht om 4.00 ook al deels begonnen was, met een eerste oproep tot gebed (Altijd fijn….GOEDEMORGEN J)
Na het heerlijke ontbijt, met croissantjes, pannenkoeken, bruin brood(!!…voor de verandering) en jus d’orange, gingen we met een volle buik en veel zin opweg naar het CFI.
Onderweg hebben we helaas kennis gemaakt met onze eerste Marokkaanse regendruppels. Gelukkig was het van korte duur en hoefden we niet over te schakelen op de ‘zonnedans’. (Let the sun shine!)
CFI
Vandaag brachten we voor de tweede keer een bezoek aan een Marokkaanse PABO (CFI) in Al-Hoceima. Eenmaal aangekomen werden we gastvrij ontvangen door de studenten en docenten van het CFI. Na vele handen geschut te hebben, werden we begeleid naar een lokaal.
Daar kregen we een presentatie over de Marokkaanse PABO en het onderwijssysteem. Daarnaast was er ook een presentatie en uitwisseling tussen de studenten over de manier waarop wij omgaan met ongewenst gedrag van leerlingen en hoe zij hiermee omgaan en ook het belonen en straffen kwam hierbij aanbod (erg interessant!).
Tijdens de discussie met de studenten en docenten kwamen we er achter dat er ondanks de overeenkomsten, er toch veel verschil zat in onze visies op het onderwijs en dan vooral gericht op het belonen en straffen van de leerlingen.
Na heerlijk genoten te hebben, van een zoet kopje Marokkaanse mint thee (die vandaag nog zoeter dan zoet was) en een Marokkaans koekje, vonden de eerste echte uitwisselingen plaats. De meeste studenten konden goed Engels, waardoor er snel leuke gesprekken op gang kwamen.
Jammer genoeg, werd de pauze al snel weer onderbroken, voor de volgende presentatie. Dit keer door Sabine, die met haar Frans en haar presentatie alle studenten wist te boeien (Go Sabine!). De presentatie ging over onze opleiding en met name de manier waarop wij op dit moment ‘competent’ moeten zijn. De studenten kwamen met veel vragen en waren ook wel erg benieuwd hoe wij het toch allemaal deden in Nederland (rara..).
Lunch
Al genietend van het zonnetje (jaja…de wolken waren als sneeuw voor de zon verdwenen), liepen we naar een restaurantje om samen met een aantal studenten heerlijk te gaan eten. Daar aangekomen bleek het een gezellig restaurantje te zijn, waar je beter niet al te lang kon zijn en zeker een goede conditie nodig had voor alle trappen.
Na de overduidelijke (ahum) menu kaart gezien te hebben, moesten we dan toch echt een keuze maken. De meeste mensen gingen voor de vertrouwde omelet. En we moeten eerlijk zeggen…een verkeerde keuze was het niet. Weer een beetje back to Holland! De Hollandse aka Marokaanse frieten maakte het plaatje helemaal compleet!
Stage school
Daarna brachten we in twee groepen een bezoek aan twee stadsscholen in Al-Hoceima. De twee scholen waren weer totaal verschillend dan de plattelandsscholen en stadsschool, die we tot nu toe bezocht hebben.
Op één van de twee scholen was zelfs een klas aanwezig voor kinderen met speciale onderwijs behoeften en werd er zowaar gedifferentieerd op niveau. Daarnaast zaten de leerlingen ook in groepjes en gemengd in de lokalen. Dit in tegenstelling met de andere scholen die we tot nu toe bezocht hebben.
Afscheid op CFI
Na het bezoek hebben we nog kort afscheid genomen van de studenten en de dag doorgesproken, met zoals gebruikelijk weer een heerlijk hapje en drankje (theetje in dit geval!).
Morgen zullen we, samen met een aantal van deze studenten, weer twee plattelandsscholen bezoeken.
Presentatie Sietske de Boer
Eenmaal aangekomen in het hotel en tussendoor een drankje gedaan te hebben, kregen we een presenatatie van Sietske de Boer; freelance journalist voor radio 1 en sinds twee jaar ook wonende in Al-Hoceima.
Ze gaf ons een presentatie over het Rif-gebergte waar de meeste Marokaanse Nederlanders vandaan komen. Het Rifgebergte is een gebied van 300 km breed en 80 km hoog, in het Noorden van Marokko. Het contact tussen de Berberse volken in het gebied en de Marokkaanse overheid is niet altijd even goed geweest. Sinds Mohammed VI aan de macht is, probeert hij de verhoudingen met de ‘Riffijnen’ te verbeteren.
Ook zijn er in het Rifgebergte veel heilige graven te vinden. Ook wel ‘Mara bout’ genoemd.
Naar aanleiding van de aardbevingen in 2004, is er veel geld gestoken is in de wederopbouw van de Riffijnse huizen en na een jaar had ook (bijna) iedereen weer een dak boven zijn hoofd. Ook werd er geld gedoneerd vanuit Nederland, o.a. door het Prins Claus fonds. Door dit fonds kon de Moskee van Mestassa, weer opgebouwd worden.
Tot slot, vertelde Sietske over de oudste traditionele pottenbakster van het Berberse volk; Amazigh. Die we aan het einde van de presentatie konden bewonderen en kopen.
Na de presentatie hebben we heerlijk met z’n alle gegeten in het hotel.
Zo, dat was ‘m weer voor vandaag.
Marion en Lisa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten