Zoals jullie weten houden wij via deze webblog jullie graag op de hoogte van de gebeurtenissen tijdens onze 12-daagse Marokkoreis.
Om 9.00 uur zijn we allen uitgezwaaid door ouders, vriend(in) en vrienden. De bus vertrok richting Brussel. Sneller dan verwacht kwamen we om 11.00 uur aan. Hier moesten we de tijd nog 3 uur zien door te komen. Wachtend op de grond voor de incheckbalie zijn er spelletjes gespeeld door een aantal studenten, terwijl de rest koffie ging drinken.
Toen het tijd was om in te checken, hadden we al een half uur vertraging. Heel erg was dit niet, want achter de douane kan je WINKELEN!! Er waren wel 15 hele winkels…
“ATTENTION ATTENTION, MONSIEUR BROUWER POUR DE l'AVION A CASABLANCA, VOULEZ VOUS REPORTE A GATEBALIE.“
Deze monsieur Brouwer behoort tot onze groep. Hij wist niet wat hem te wachten stond… de beveiliging wilde hem een paar vragen stellen over de inhoud van zijn koffer. “Monsieur monsieur toch, neem nooit een koffer van iemand anders mee!” José en Sabine werden meegenomen naar een kamer waar zij werden opgesloten met een beveiligingsagent. De koffer moest opengemaakt worden. En wat zat er in de koffer… schattige kokers met kleurpotloden voor kinderen in Marokko, die leken op spuitbussen, waar de douane niet van gecharmeerd was! Door dit hele gebeuren hadden we nog meer vertraging opgelopen. Geeft niets, we konden er om lachen.
Na een vlucht van 3 uur kwamen we dan eindelijk in Marokko aan. Op Airport Mohammed V zijn we met al onze koffers en tassen naar onze ‘eigen’ bus gelopen. Bij het inladen van onze koffers, werden we ongevraagd geholpen door zo’n 8 jonge Marokkanen die de koffers letterlijk uit je handen pakten en bij de ingang van de bus zetten en hiervoor geld vroegen. Wat ons hier nu overkwam was voor ons allen nieuw. De jongens waren niet blij dat ze geen geld kregen.
Van Casablanca naar Rabat (de hoofdstad van Marokko) was het 1,5 uur rijden. Onderweg zie je al hele andere dingen dan dat je in Nederland ziet: bedelaars langs/op de weg, mensen die over de provinciale wegen met ezels rijden, hele armoedige huizen, mensen die midden op een grasveld aan het bidden waren, een aantal brandstapels, luxe huizen met een eigen poort om het huis.
Bij ons hotel aangekomen werden de koffers uitgeladen, de kamers verdeeld over de verdiepingen en zo kwam je op je eerste hotelkamer uit. Wij zitten op de 5e verdieping en hebben hierdoor een prachtig uitzicht over de stad.
Om 9.00 uur zijn we allen uitgezwaaid door ouders, vriend(in) en vrienden. De bus vertrok richting Brussel. Sneller dan verwacht kwamen we om 11.00 uur aan. Hier moesten we de tijd nog 3 uur zien door te komen. Wachtend op de grond voor de incheckbalie zijn er spelletjes gespeeld door een aantal studenten, terwijl de rest koffie ging drinken.
Toen het tijd was om in te checken, hadden we al een half uur vertraging. Heel erg was dit niet, want achter de douane kan je WINKELEN!! Er waren wel 15 hele winkels…
“ATTENTION ATTENTION, MONSIEUR BROUWER POUR DE l'AVION A CASABLANCA, VOULEZ VOUS REPORTE A GATEBALIE.“
Deze monsieur Brouwer behoort tot onze groep. Hij wist niet wat hem te wachten stond… de beveiliging wilde hem een paar vragen stellen over de inhoud van zijn koffer. “Monsieur monsieur toch, neem nooit een koffer van iemand anders mee!” José en Sabine werden meegenomen naar een kamer waar zij werden opgesloten met een beveiligingsagent. De koffer moest opengemaakt worden. En wat zat er in de koffer… schattige kokers met kleurpotloden voor kinderen in Marokko, die leken op spuitbussen, waar de douane niet van gecharmeerd was! Door dit hele gebeuren hadden we nog meer vertraging opgelopen. Geeft niets, we konden er om lachen.
Na een vlucht van 3 uur kwamen we dan eindelijk in Marokko aan. Op Airport Mohammed V zijn we met al onze koffers en tassen naar onze ‘eigen’ bus gelopen. Bij het inladen van onze koffers, werden we ongevraagd geholpen door zo’n 8 jonge Marokkanen die de koffers letterlijk uit je handen pakten en bij de ingang van de bus zetten en hiervoor geld vroegen. Wat ons hier nu overkwam was voor ons allen nieuw. De jongens waren niet blij dat ze geen geld kregen.
Van Casablanca naar Rabat (de hoofdstad van Marokko) was het 1,5 uur rijden. Onderweg zie je al hele andere dingen dan dat je in Nederland ziet: bedelaars langs/op de weg, mensen die over de provinciale wegen met ezels rijden, hele armoedige huizen, mensen die midden op een grasveld aan het bidden waren, een aantal brandstapels, luxe huizen met een eigen poort om het huis.
Bij ons hotel aangekomen werden de koffers uitgeladen, de kamers verdeeld over de verdiepingen en zo kwam je op je eerste hotelkamer uit. Wij zitten op de 5e verdieping en hebben hierdoor een prachtig uitzicht over de stad.
Om 20.00 uur (22.00 uur Nederlandse tijd) hebben we een heerlijke maaltijd gehad. Hierna zijn we allen direct naar onze kamers gegaan, want het was een lange,vermoeiende dag. Morgen moeten we er weer vroeg uit, dus vanavond even op tijd ons bed in.
Al met al hebben we een goed gevoel over de eerste dag van onze studiereis. De stemming zit er in de groep goed in en we zijn allemaal benieuwd wat we te zien krijgen.
Miranda en Sandra
3 opmerkingen:
Wat een avonturen alleen al tijdens de reis. Ik zie dat mijn sectiegenoot niet onopgemerkt is gebleven. Mooi zo!
Ik wens jullie nog veel mooie avonturen toe en veel succes op deze reis.
Hartelijke groeten,
Wendy Peeters
hoi allemaal,
het wordt een enerverende reis denk ik, gezien jullie start.
veel plezier met z'n allen.
groet antoinette.
Hallo Marokko-gangers, het klinkt alsof jullie het erg leuk hebben. Na het eerste berichtje was ik even bang dat mijn vader (monsieur Brouwer) een nieuwe carriere was begonnen maar gelukkig valt het mee! Heel veel plezier nog, groetjes, ook van Willem en Seppe, Lilith.
Een reactie posten